Po
zakończeniu igrzysk Katniss dowiaduje się, że czyn, który dał jej zwycięstwo, został
odebrany jako akt buntu. Akcja drugiej części trylogii zaczyna się w pół roku
później, podczas tradycyjnego tournée zwycięzców. Tuż przed wyjazdem
dziewczynę odwiedza sam prezydent. Okazuje się, że scena z jagodami ma o wiele
poważniejsze skutki niż się wydawało. Katniss nieświadomie staje się symbolem
walki z dyktaturą władz. Tournée jest jej ostatnią szansą na
uspokojenie nastrojów w kraju. W przeciwnym razie wszystkich jej bliskich czeka
pewna śmierć. Niestety jej wysiłki jeszcze pogarszają sytuację. Tymczasem
nadchodzi dzień ogłoszenia planu trzecich jubileuszowych igrzysk Ćwierćwiecza
Poskromienia. Tym razem „dla przypomnienia buntownikom, że nawet najsilniejsi z
nich nie zdołali pokonać Kapitolu”, trybuci mają zostać wylosowani spośród
dotychczasowych zwycięzców. Dwunasty Dystrykt posiada tylko trzech żyjących.
Dwóch mężczyzn i jedną kobietę…
Druga
część „Igrzysk Śmierci” momentami okazuje się trochę „ciężka”. Z początku razić może spora ilość okrutnych pułapek przygotowanych dla trybutów. Znacznie bardziej
wyrafinowanych niż w pierwszej części. Trzeba jednak przyznać, że lektura jest
fascynująca. Do samego końca ciężko odróżnić przyjaciół od wrogów… Chociaż nie.
Od początku wiadomo kto w tej grze jest prawdziwym wrogiem. I nie jest nim
żaden z trybutów…
Poznaj też inne książki Susanne Collins!
____
Zdjęcie ze zbiorów własnych
S. Collins, "W pierścieniu ognia", przekład Małgorzaty Hesko-Kołodzińskiej i Piotra Budkiewicza, wyd. Media Rodzina 2009
