wtorek, 26 września 2017

„Zerwane zaręczyny”, Agata Christie

„Zerwane zaręczyny”, Agata Christie

Kolejna zagadka dla Herkulesa Poirot! Na pierwszym planie perfidne morderstwo, a w tle nieszczęśliwa miłość i romantyczna opowieść, w której główną rolę gra dziewczyna posądzona o zamordowanie swojej rywalki…

Elinor Carlisle do szaleństwa zakochana jest w swym dalekim krewnym, Rodericku. Młodzi małżeństwo planują od dawna, wiedząc, że po śmierci ich schorowanej ciotki Laury dostanie im się w spadku olbrzymia kwota pieniędzy i wspaniały dom. Pewnego razu otrzymują anonim. Jego autor ostrzega ich, że jeśli nie będą uważać, te pieniądze mogą trafić do innej osoby. Kierowani zarówno niepokojem jak i troską o krewną przyjeżdżają w odwiedziny. Podczas ich wizyty Roderick spacerując po ogrodzie wpada na Mary Gerrard, córkę ogrodnika, którą ciotka Laura zawsze szczególnie się interesowała. Po nauce w  najlepszych szkołach dziewczyna stała się prawdziwą damą i wyładniała nie do poznania. Roderick, zakochawszy się bez pamięci, zrywa zaręczyny z Elinor. Po jakimś czasie ciotka nagle umiera. Panna Carlisle przybywa do jej domu, który postanowiła sprzedać, by uporządkować jej rzeczy osobiste. W tym samym czasie Mary wraz z pielęgniarką nieboszczki sprzątają w portierni. Po południu Elinor zaprasza obie panie na śniadanie. Podaje kanapki z pastą łososiową. Po paru godzinach znajduje Mary umierającą. Sekcja zwłok wykazała, że dziewczynę otruto morfiną. Wszystkie dowody świadczą przeciw pannie Carlisle.  Jakiś czas później w mieszkaniu Poirota pojawia się młody, zakochany w Elinor lekarz, który błaga detektywa o pomoc w poszukiwaniu dowodów na niewinność dziewczyny. Herkules wysłuchuje jego prośby. Niestety, swoje hipotezy opierać może jedynie na zeznaniach świadków, którzy z różnych powodów rozmijają się z prawdą, krótkiemu zapisowi z testamentu Mary, pozornie nie ważnej informacji o śmierci jej ciotki mieszkającej na drugim końcu świata i… charakterystyce gatunku rosnącej przed domem róży.
Książka z pewnością spodoba się wszystkim, którzy lubią czytać o nieszczęśliwej miłości, romansach starych ciotek i młodych, pięknych pannach podbijających serca wszystkich mężczyzn. Rzecz jasna lektura przypadnie też do gustu tym, którzy ponad romantyczne historie przekładają rozwiązywanie zagadek kryminalnych wraz z bohaterami i obecność w książce ulubionych detektywów.

Poznaj też inne książki Agaty Christie!
__
Zdjęcie ze zbiorów własnych
A. Christie, "Zerwane zaręczyny", przeł. Tadeusz Jan Dehnel, Wydawnictwo Dolnośląskie 2013


wtorek, 19 września 2017

„Wczesne sprawy Poirota”, Agata Christie

„Wczesne sprawy Poirota”, Agata Christie

Oto zbiór osiemnastu opowiadań o belgijskim detektywie. Wśród opowieści o jego sukcesach znajduje się historia porażki Poirota i, sprytnie wplecione w kryminał, informacje o jego zwyczajach, a nawet przywarach…

Herkules Poirot, gdy tylko natrafi na zagadkę, która go zainteresuje, natychmiast wkracza do akcji. Przy wsparciu jego przyjaciela i współlokatora, Hastingsa, oraz znajomego ze Scotland Yardu detektyw rozwiązuje najbardziej zagmatwane sprawy. Morderca wyręczający rodzinną klątwę? Kradzież cennych dla rządu planów okrętu podwodnego? Porywacz, który ostrzega o swoich zamiarach, pokazuje się i znika bez śladu? Dla „małych, szarych komórek” Poirota, które tak denerwują jego przyjaciela, wszystkie te sprawy są od początku jasne jak słońce. A przy odrobinie logiki można poradzić sobie nawet z morderstwem, do którego jeszcze nie doszło. Rozpoczynając od tajemniczego zgonu na balu maskowym, przedziwnie połączonego ze śmiercią słynnej aktorki w jej własnym mieszkaniu, a kończąc na otruciu strychniną, detektyw wyjaśnia sprawy zarówno publiczne, jak i te, których rozwiązanie nigdy nie opuści kręgu zainteresowanych, by nie wywołać skandalu. A do tego powszechnie szanowane angielskie rody przeważnie nie chcą dopuścić. Niekiedy sam Poirot uznaje, że najlepszym rozwiązaniem jest pozostawienie spraw własnemu biegowi…

 Opisane w tej książce zagadki są dość krótkie. Mimo, że intrygi nie są zbyt skomplikowane, rozwiązania nie pozostawiają nic do życzenia: zaskakują w takim samym stopniu, jak w innych powieściach Agaty Christie. W tle rysuje się obraz systematycznego i porządnego eleganta ze skłonnością do przechwałek, jakim w gruncie rzeczy jest Poirot...
Poznaj też inne książki Agaty Christie!
___
Zdjęcie ze zbiorów własnych
A. Christie, "Wczesne sprawy Poirota", przeł. Anna Rojkowska i Andrzej Milcarz, Wydawnictwo Dolnośląskie 2014

wtorek, 12 września 2017

„Morderstwo odbędzie się”, Agata Christie

„Morderstwo odbędzie się”, Agata Christie

Oto kolejny kryminał tej autorki. Tym razem prywatne śledztwo prowadzi „jedyna w swoim rodzaju, czterogwiazdkowa stara panna”, która poza pielęgnacją ogródka i produkowaniem na drutach długich, wełnianych szali zajmuje się rozwiązywaniem zagadek kryminalnych – Jane Marple.
 Mieszkańcy niewielkiego miasteczka Chiping Cleghorn pędzą spokojne życie. Wpadają do siebie w odwiedziny bez okazji, drzwi do domu zostawiają zawsze otwarte, a miejscowych nowinek dostarcza im ukochana „Gazetka”. Któregoś dnia jednak odczytują w niej niepokojące ogłoszenie, w którym ktoś informuje, że morderstwo odbędzie się jeszcze tego samego dnia wieczorem w posiadłości panny Blacklock. Podana zostaje nawet godzina. Sąsiedzi uznają, że jest to dość oryginalne zaproszenie do popularnej gry, lub po prostu głupi żart. Tylko mieszkańców wspomnianej willi ogarnia niepokój. Nikt z nich nie przyznaje się do zamieszczenia ogłoszenia w „Gazetce”. Wieczorem dom odwiedza gromadka ciekawskich sąsiadów. Kiedy nagle gaśnie światło wszystkim wydaje się, że to początek zabawy, tym bardziej emocjonującej, że w drzwiach staje zamaskowany mężczyzna z krzykiem: „ręce do góry”.   Złudzenie jednak pryska, gdy padają trzy strzały z rewolweru. Na szczęście ranna zostaje tylko panna Blacklock. Gdy goście opuszczają salon, znajdują w holu zastrzelonego napastnika. Prowadzący sprawę inspektor – detektyw stara się wyjaśnić dlaczego mężczyzna zginął. Czy na pewno był to nieszczęśliwy wypadek? A może samobójstwo spowodowane świadomością, że zranił lub zabił niewinną kobietę? Czyżby  jednak celował w upatrzoną osobę, chcąc ją zamordować? Dlaczego więc tak ryzykował? Po co umieścił w gazecie ogłoszenie? Kim był? Czy chciał się popisać odwagą, czy postanowił sterroryzować zgromadzonych, aby zdobyć pieniądze?  Na szczęście w miasteczku wypoczywa panna Marple, która zaczyna podejrzewać, że w aferę wmieszany jest ktoś trzeci i to właśnie ta osoba strzelała – nie nieznajomy. Akcja nabiera tempa, gdy okazuje się, że panna Blacklock ma otrzymać wysoki spadek od umierającej kobiety, a ktoś nadal może próbować ją zabić…
Kryminał jest wspaniały. Część mieszkańców wspomnianej posiadłości okazuje się osobami zupełnie innymi, niż się wydawało. Z czasem akcent położony na kluczowe słowo w zdaniu, drobne gesty, niedopowiedzenia, niewinne ploteczki, przejęzyczenia i fakty dla sprawy znaczące tyle co nic zaczynają łączyć się w misterną intrygę, stworzoną przez osobę najmniej podejrzaną…
Poznaj też inne książki Agaty Christie!

___
Zdjęcie ze zbiorów własnych
A. Christie,"Morderstwo odbędzie się", przeł. Tadeusz Jan Dehnel, Wydawnictwo Dolnośląskie 2014

wtorek, 5 września 2017

„Morderstwo w Orient Ekspressie”, Agata Christie

„Morderstwo w Orient Ekspressie”, Agata Christie

To jedna z najsłynniejszych książek Agaty Christie. Doczekała się nawet ekranizacji. Głównym bohaterem jest znany belgijski detektyw, Herkules Poirot, postać dość oryginalna, systematyczna i logiczna, cechująca się umiłowaniem symetrii, elegancji, staranności, co prawda nieco próżna, ale, co najważniejsze: znająca swój fach.
Po rozwiązaniu zagadki kryminalnej w Azji Poirot planuje spędzić parę dni na zwiedzaniu Stambułu. Jego plany zmienia depesza wzywająca go z powrotem do Anglii. Wobec tego detektyw, chcąc wrócić jak najszybciej, zajmuje wagon w luksusowym Orient Ekspressie, niezwykle jak na tę porę roku wypełnionym. W nocy pociąg grzęźnie w zaspie śnieżnej. Nad ranem personel znajduje w zamkniętym od środka przedziale zasztyletowanego mężczyznę. Obecny w Orient Ekspressie lekarz stwierdza, że z pewnością nie doszło do samobójstwa. Pasażerowi na oślep zadano nożem dwanaście ran. Fakty jednak przedziwnie się nie zgadzają. Niektóre ciosy z pewnością zadała osoba praworęczna, inne zaś – leworęczna. Część cięć była zupełnie nieszkodliwa, inne okazały się dość głębokie, aby zabić człowieka. Co najdziwniejsze lekarz wskazał dwie rany, które z pewnością zadane były po śmierci pasażera. Nie był to koniec zdziwień. Morderca zostawił w przedziale kilka drobnych przedmiotów, całkowicie różniących się od siebie: damską chusteczkę z inicjałem właścicielki, wycior od fajki, osmalony strzęp listu wskazującego na to, że denat zamieszany był w porwanie małej dziewczynki z Ameryki i płaską zapałkę, zupełnie inną niż używane przez zmarłego. W kieszeni pasażera znaleziono ponadto zegarek z wygiętą kopertą, którego wskazówki zatrzymały się na pierwszej piętnaście. Otwarte okno miało sugerować, że morderca uciekł tą drogą, ale na śniegu nie zostawił żadnych śladów. Wniosek nasuwał się jeden: człowieka zabił któryś z pasażerów. Wszyscy mają jednak alibi. W noc morderstwa w pociągu widziano mężczyznę w mundurze obsługi i kobietę w czerwonym kimonie w smoki. Kto w rzeczywistości zamordował pasażera Orient Ekspressu? Które ze sprzecznych śladów i poszlak są prawdziwe? I jak w gąszczu kłamstw znaleźć ziarenko prawdy?

Herkules Poirot niestrudzenie przesłuchuje świadków i łączy ze sobą drobne fakty tej przedziwnej historii. Zakończenie jest całkowicie zdumiewające. Książka godna uwagi, gdyż obok akcji znajdują się dokładne odpisy zeznań pasażerów i notatki Poirota, dzięki którym można samodzielnie porównać wszystkie szczegóły i wysnuć własną teorię na temat morderstwa. Polecam każdemu, kto choć trochę lubi rozwiązywać zagadki razem z bohaterami kryminałów.

Poznaj też inne książki Agaty Christie!
____
Zdjęcie ze zbiorów własnych
A. Christie, "Morderstwo w Orient Expressie", przeł. Marta Kisiel-Małecka, Wydawnictwo Dolnośląskie 2014
Copyright © 2016 Z biblioteki Molinki , Blogger